منطق: نه ، به هیچ وجه

 

احساس:صبر کن منطق ، یه فرصت بهش بده

 

منطق: آزموده را آزمودن خطاست؟؟؟

 

احساس: تو کی آزمودی که ما ندیدیم. لا اقل سوال کن ازش.

 

منطق : چو دانی و پرسی سوالت خطاست.

 

احساس: تو هم حالا شروع کردی به ضرب المثل ردیف کردن.لا اقل صبر کن. 

 

منطق : چیزی که عیان هست چه حاجت به بیان است.

احساس : می دونم حرفت درسته.کلا خیلی جاها منو نجات دادی.تو هرچی باشی از تجربه درس می گیری . ولی باز هم ازت خواهش می کنم صبر کن ببینیم چی می شه.

منطق :نه بابا این چه حرفیه.تو نبودی زندگی لذتی نداشت.ما اگه چیزی داریم از اشتباهاته شماست و همچنین خودم. نمی دونم واقعا چی بگم .از دست تو . تو هم مارو احساسی می کنی.باشه صبر می کنیم ببینیم یار چه می خواهد.

 

احساس : دمت گرم .آره واقعا بعضی اشتباهات شیرینه

 

کاری خوبه که خدا درست کنه